Η νόσος Menière είναι μία πάθηση που επηρεάζει το έσω τμήμα του αυτιού. Δεν έχει βρεθεί σαφής αιτιολογία. Συνήθως επηρεάζει το ένα αυτί, αλλά σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα και από τα δύο αυτιά.
Εμφανίζεται με τα εξής συμπτώματα:
- Υποτροπιάζοντα επεισόδια ιλίγγου (αίσθηση περιστροφής) διάρκειας 20 λεπτών έως 12 ωρών.
- Κυμαινόμενη βαρηκοΐα, με επιδείνωση κατά τη διάρκεια του επεισοδίου ιλίγγου. Μετά τη λήξη του επεισοδίου ιλίγγου, συνήθως η ακοή βελτιώνεται και επιστρέφει στην ίδια κατάσταση που ήταν πριν το επεισόδιο. Μετά από συχνά επεισόδια και μετά από χρόνια μπορεί να παραμείνει μόνιμα η βαρηκοΐα.
- Κυμαινόμενες εμβοές, με επιδείνωση κατά τη διάρκεια του επεισοδίου ιλίγγου.
- Αίσθημα ζάλης και απώλεια ισορροπίας με αστάθεια στάσης και βάδισης.
- Αίσθημα πίεσης και πληρότητας στο αυτί που πάσχει.
- Σε προχωρημένη νόσο, ξαφνικές πτώσεις στο έδαφος (Tumarkin).
Τα μεσοδιαστήματα μεταξύ των εξάρσεων της νόσου δεν μπορούν να προβλεφθούν, άρα δεν μπορεί να ξέρει κάποιος πότε θα εμφανίσει ξανά επεισόδιο ιλίγγου, επιδεινώνοντας έτσι την ανησυχία του ασθενή.
Είναι μία πάθηση που ακούγεται συχνά ως πιθανή αιτία επεισοδίων ιλίγγου και ζάλης. Η αλήθεια είναι όμως ότι είναι σπάνια νόσος. Επίσης υπάρχουν άλλες πιο κοινές παθήσεις, όπως φλεγμονές ωτών, λαβυρινθίτιδα, αιθουσαία νευρίτιδα και ημικρανία, που μπορούν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτωματολογία.
Μπορεί να εμφανιστεί σε ανθρώπους που πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα ή ημικρανία. Περίπου 10% των ασθενών περιγράφει ίδια συμπτώματα με συγγενείς 1ου και 2ου βαθμού, αναδεικνύοντας την κληρονομική προδιάθεση.
Σε περίπτωση που τεθεί η υποψία ή βεβαιότητα από τον Ωτορινολαρυγγολόγο για την πάθηση αυτή, απλές οδηγίες, όπως άναλος δίαιτα (χαμηλές ποσότητες αλατιού στα φαγητά), καλή ενυδάτωση και η αποφυγή κατανάλωσης καφέ, τσαγιού και σοκολάτας μπορεί να βοηθήσουν.
Σε περίπτωση έντονου ιλίγγου, μπορούν να χορηγηθούν φάρμακα για την καταστολή του λαβυρίνθου.
Οι ασκήσεις αιθουσαίας αποκατάστασης είναι σημαντικές για την αντιρρόπηση του συστήματος ισορροπίας μετά από κάθε επεισόδιο ιλίγγου.
Σε περίπτωση που τα επεισόδια είναι πολύ συχνά, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενή, υπάρχει η δυνατότητα ενδοτυμπανικών εγχύσεων κορτιζόνης που έχει φανεί ότι βοηθάει στον έλεγχο των συμπτωμάτων. Σε σπάνιες περιπτώσεις όπου έχει επιδεινωθεί σημαντικά η ακοή ενώ συνεχίζονται τα επεισόδια ιλίγγου, υπάρχει η επιλογή της ενδοτυμπανικής έγχυσης γενταμυκίνης.
Οι ενδοτυμπανικές εγχύσεις μπορούν να γίνουν σε επίπεδο ιατρείου υπό τοπική αναισθησία. Αναλόγως των συμπτωμάτων μπορεί να επαναληφθούν μετά από κάποιες εβδομάδες.
Ως χειρουργική αντιμετώπιση για προχωρημένη νόσο προτείνεται η παροχέτευση του ενδολεμφικού σάκου.
Κλείστε ραντεβού για σωστή και έγκαιρη διάγνωση της νόσου Menière, καθώς και για συζήτηση για την ενδεικνυόμενη επιλογή θεραπείας.
